به گزارش بنیان به نقل ازNanowerk News،  در طب ترمیمی، ایجاد تکنولوژی هایی برای کنترل عملکردهای سلول های بنیادی مانند تمایز و تکثیر ضروری است. گزارشات نشان داده است که نانوذره های طلا تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به استئوبلاست را افزایش می دهند. هم چنین، مطالعات دیگر پیشنهاد می دهد که گروه های عملکردی مختلف مانند گروه های آمینو، کربوکسیل و هیدروکسیل تمایز سلول های بنیادی را یا افزایش می دهند و یا مهار می کنند. این محققین تصور می کنند که نانوذرهای طلا که سطح آن ها با گروه های عملکردی مدیفه شده باشند، کاندیدای مناسبی برای کنترل عملکرد سلول های بنیادی می باشند. با این حال، اثرات خاص برخی از نانوذره ها روی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مشخص نیست. محققین نانوذره های طلایی را با مدیفیکاسیون های سطحی مختلف سنتز کرده اند که دارای گروه های عملکردی آمینو با بار مثبت، کربوکسیل با بار منفی، هیدورکسیل به صورت خنثی هستند و شناسایی کرده اند که چگونه آن ها روی تمایز استخوانی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان اثر می گذارند. در بین این نانوذره ها، آنهایی که دارای گروه کربوکسیل هستند به وسیله سلول ها جذب شدند و در مقایسه با سایر نانوذره ها اثر مهاری شدیدی روی تمایز استخوانی داشتند. علاوه بر این، آن ها اثر نانوذره های طلای با گروه کربوکسیل را روی پروفایل بیان ژن سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان بررسی کردند. نتایج نشان داد که این نانوذره ها بیان چندین ژن مرتبط با تمایز استخوانی را مهار می کنند. به نظر می رسد که اثر این نانوذره ها روی مهار یا افزایش تمایز استخوانی بستگی به گروه های فعال روی آن ها دارد. از منظر طب ترمیمی، ایجاد تکنولوژی های کنترل کننده عملکرد سلول های بنیادی، بمانند بی خطر بودن و کیفیت بالای آن ها، امری ضروری است. در مطالعه حاضر، محققین قصد داشتند که عملکرد سلول های بنیادی را از طریق دستکاری مواد کنترل کنند و یافته های آن ها می تواند منجر به ایجاد نانومواد جدیدی شود که دستکاری سلول های بنیادی را تسهیل کند.

پایان مطلب/